…una primavera…

3/4/2011

…de visita a la muntanya russa, sense trepitjar el Tibidabo.

Imitació del desig

Si pogués mirar el món
amb la teva innocència sofisticada;
res no comptés, serena davant l’hora.

Si pogués només viure
de memòries, de tornaveus,
de rellotges parats i ulls d’ambre.

Si pogués patir de nou
(per la usura de felicitat
que l’esforç sempre comporta).

Si pogués despullar de fatiga
cada nova temptativa, cada esforç,
el pal·lid reflex d’allò que vam viure.

Si pogués tenir tot el que deixo,
el que hi ha darrere
cada paraula, cada poema.

Si pogués…
Si pogués almenys un instant,
si pogués…

Marta Pessarodona

…mediocritat…

28/2/2011

…si tanques els ulls els mediocres desapareixen per sempre més en la foscor. I llavors queden tantes coses de veritat per fer.

50

Només mirar,
només sentir, només
escriure versos.

I pensar que m’esperen
muntanyes d’altres coses!

Feliu Formosa

Haiku del llibre Amb afecte (escrit conjuntament entre Feliu Formosa i Joan Cases)

…inici d’any…

24/2/2011

…per no oblidar. Farcit de moviment, nervis i moltes emocions. Avui no és dilluns, és dijous, el dia que ve abans de divendres que ve abans de dissabte.

Hagamos un trato

Compañero
usted sabe
puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que le miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraña sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted
es tan lindo
saber que usted existe
una se siente viva
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presuroso en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Mario Benedetti

…lisboa…

20/12/2010

…a l’horitzó.

Lisbon revisited 1926 (fragment en espanyol)

Nada me prende a nada.
Quiero cincuenta cosas al mismo tiempo.
Ansío con un angustia de hambre de carne
Lo que no sé que sea —
Definidamente por lo indefinido…
Duermo inquieto, y vivo en un soñar inquieto
De quien duerme inquieto, mitad soñando.

Me cerraron todas las puertas abstractas y necesarias.
Corrieron cortinas de todas las hipótesis que yo podría ver de la calle.
No hay en el dintel esperado el número de la puerta que me dieron.

Lisbon revisited 1926 (fragment en portuguès)

Nada me prende a nada.
Quero cinqüenta coisas ao mesmo tempo.
Anseio com uma angústia de fome de carne
O que não sei que seja —
Definidamente pelo indefinido…
Durmo irrequieto, e vivo num sonhar irrequieto
De quem dorme irrequieto, metade a sonhar.

Fecharam-me todas as portas abstratas e necessárias.
Correram cortinas de todas as hipóteses que eu poderia ver da rua.
Não há na travessa achada o número da porta que me deram.

Fernando Pessoa